Vrijheidsbeperkende maatregelen

Wat?

Vrijheidsbeperkende maatregelen zijn alle (therapeutische) maatregelen die een beperking van keuzevrijheid en/of de bewegingsvrijheid en/of contact met de buitenwereld van de patiënt inhouden, inclusief beperkingen qua contact met de buitenwereld.

Vrijheidsberovende maatregelen zijn alle maatregelen die een beperking van de bewegingsvrijheid van de patiënt inhouden, door hem onder te brengen in een ruimte waarvan de deur wordt afgesloten (= afzonderings- of separatieruimte) of door het gebruik van fixatie(materiaal of geneesmiddelen). Afzondering is het verblijf van een patiënt in een daartoe speciaal voorziene individuele afzonderingskamer, hetzij in een andere individuele ruimte, welke de patiënt niet zelfstandig kan verlaten.

Fixatie is elke handeling of elk gebruik van materiaal of geneesmiddelen die de bewegingsvrijheid van een persoon beperkt, verhindert of belemmert, waarbij de persoon niet zelfstandig zijn bewegingsvrijheid kan herwinnen. Fixatie kan op drie wijzen worden toegepast: fysieke interventie, mechanische fixatie en medicamenteuze fixatie.

Waarom?

In de opdrachtverklaring van de VZW Glorieux lezen we:

“Elk contact met de patiënt, met een bewoner of met een kind die aan onze zorgen worden toevertrouwd, zal getuigen van een maximale waardering voor de unieke mens.”

Vanuit onze waarden wordt het beleid vrijheidsbeperkende en -berovende maatregelen als volgt bepaald:

Patiënten worden in hun vrijheid beperkt uit veiligheidsoverwegingen voor henzelf en/of voor anderen. Voorbeelden van veiligheidsoverwegingen zijn het voorkomen van zelfverwonding, vallen, of het verwonden van anderen. Hieronder valt ook de bescherming van de therapeutische middelen, bijvoorbeeld ter preventie van het uittrekken van tubes, sondes of infusieleidingen, het vervolgen van een levensnoodzakelijke therapie.

Een tweede reden voor toepassing van vrijheidsbeperkende maatregelen is om storend gedrag te onderdrukken. Voorbeelden van storend gedrag zijn ronddwalen, zoek- en wegloopgedrag, motorische onrust, agressie (t.o.v. zichzelf, anderen of de omgeving vb. materialen, …).

Een vrijheidsbeperkende maatregel mag nooit gebruikt worden als sanctie of voor het opvangen van bestaffingsproblemen.

Visie

In az Glorieux gaan we dus uit van een ‘fixatie-arm beleid’. Vrijheidsbeperking of – beroving moet ten allen tijde beschouwd worden als een uitzonderingsmaatregel.

Indien toch overgegaan wordt tot een vrijheidsbeperkende maatregel houdt men deze zo kort mogelijk, dit door regelmatige herevaluatie van de situatie.

Patiënten en hun familie/naasten worden steeds betrokken bij te nemen of genomen beslissingen tot vrijheidsbeperkende maatregelen.