Ergospirometrie

Een klassiek inspannings-ECG (zie ‘cyclo-ergometrie’, of ‘fietsproef’), met registratie van het hartritme en de bloeddruk, wordt aangevuld met de meting, via een mond-neusmasker, van zuurstof en CO2 in de uitgeademde lucht. Hierdoor kan het zuurstofverbruik door het lichaam (VO2) worden gemeten. Deze test is nuttig bij het inschatten van de ernst van bepaalde aandoeningen van het hart en/of de longen en is een leidraad bij (cardiale of pulmonale) revalidatie. Ook wordt deze test gebruikt om de oorzaak van kortademigheidsklachten preciezer na te gaan. De test kan ook nuttig zijn bij atleten ter bepaling van de inspanningscapaciteit en anaërobe drempel. Dit onderzoek vergt geen voorbereiding. Vast schoeisel en losse kledij worden aanbevolen.